Ευρωπαϊκό Επαγγελματικό Προφίλ του Λογοπεδικού

 

Υιοθετήθηκε στο Λονδίνο, 7 Οκτωβρίου 1990

Τροποποιήθηκε στη Κολωνία, 20 Φεβρουαρίου 1994

 

Ι. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΠΕΔΙΚΟΥ

Ο Λογοπεδικός είναι ο επιστήμονας, που φέρει την ευθύνη της πρόληψης, αξιολόγησης, θεραπείας και επιστημονικής μελέτης της ανθρώπινης επικοινωνίας και των διαταραχών, που συνδέονται με αυτή. Μέσα σε αυτό το γενικό πλαίσιο, η ανθρώπινη επικοινωνία περικλείει όλες τις λειτουργίες που έχουν σχέση με την κατανόηση και την έκφραση του προφορικού και γραπτού λόγου, καθώς επίσης και με όλες τις κατάλληλες μορφές μη λεκτικής επικοινωνίας.

 

ΙΙ. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ (σε ποιους απευθύνεται)

Οι διαταραχές, που εμπίπτουν στο πεδίο δράσης του Λογοπεδικού, είναι αυτές που έχουν σχέση με την ομιλία και τον λόγο, δύο από τις πλέον πολύπλοκες και εξελισσόμενες πλευρές της εγκεφαλικής λειτουργίας, καθώς επίσης και με την ακουστική, την οπτική, την γνωστική – συμπεριλαμβανομένης της μάθησης – την προφορική, την μυϊκή, την αναπνευστική και την φωνητική λειτουργία και την κατάποση. Οι διαταραχές μπορεί να είναι απλές ή πολύπλοκες όταν εμπλέκονται πολλαπλές διαταραχές επικοινωνίας.

Ιδιαίτερα :

• Διαταραχές άρθρωσης και φωνητικές διαταραχές

• Διαταραχές ομιλίας (διαταραχές ροής της ομιλίας, τραυλισμός, ταχυλαλία κ.α.)

• Διαταραχές φωνής, λειτουργικής, οργανικής ή μετατραυματικής αιτιολογίας, εκ γενετής ή επίκτητες (αφωνία, δυσφωνία, εφηβοφωνία, κ.α.)

• Οισοφαγοφωνία μετά από λαρυγγεκτομή

• Γλωσσικές διαταραχές (αναπτυξιακές και άλλες ) :

• Ως προς τη δομή (φωνολογικό, συντακτικό, μορφολογικό επίπεδο)

• Ως προς το περιεχόμενο (σημασιολογικό επίπεδο)

• Ως προς τη χρήση (πραγματολογικό επίπεδο)

• Διαταραχές του γραπτού λόγου (ειδικές μαθησιακές δυσκολίες : δυσλεξία, δυσορθρογραφία, δυσγραφία και άλλα)

• Διαταραχές της λογικής και μαθηματικής κρίσης

• Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή (διαταραχές αυτιστικού φάσματος) ή αυτισμός

• Αφασίες, δυσφασίες παιδιών και ενηλίκων

• Νευρογενείς διαταραχές του λόγου και της ομιλίας (δυσαρθρίες και άλλα)

• Ρινολαλίες

• Γλωσσικούς αρνητισμούς

• Επιβραδύνσεις στη γλωσσική εξέλιξη

• Επικοινωνιακές δυσλειτουργίες και διαταραχές

 

Κάθε γλωσσικό πρόβλημα με κεντρική αιτιολογία τις αισθητηριακές βλάβες :

 

1. Διαταραχές ακοής

1. πρώιμη λογοπεδική παρέμβαση στη βρεφική και νηπιακή ηλικία

2. λογοπεδική παρέμβαση στην παιδική και εφηβική ηλικία

3. λογοθεραπεία ή συντήρηση του λόγου στις επίκτητες βαρηκοίες

4. παρέμβαση μετά από κοχλιακή εμφύτευση

 

2. Διαταραχές όρασης

1. φυσικές και κινητικές αναπηρίες του κεντρικού νευρικού συστήματος (αθέτωση και άλλα)

2. νοητική υστέρηση

3. σύνδρομα (Down, Rett, και άλλα)

 

Στήριξη – διατήρηση της επικοινωνίας στις παθολογίες της “εγκεφαλικής γήρανσης” (Alzheimer και άλλα)

 

• Δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας

• Δυσφαγία και διαταραχές κατάποσης

• Τεχνολογία λόγου, φωνής, ομιλίας

• Διαγνωστικά θέματα

• Προληπτικά θέματα

 

ΙΙΙ. ΡΟΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΠΕΔΙΚΟΥ

Ο Λογοπεδικός είναι υπεύθυνος για την :

 

1. ΠΡΟΛΗΨΗ

Ο Λογοπεδικός επεμβαίνει σε καθ’ ένα από τα ακόλουθα στάδια για να αποτρέψει την εμφάνιση ή την επιδείνωση μιας διαταραχής :

 

1. Εκπαίδευση

2. Ενημέρωση

3. Έγκαιρη διερεύνηση με σκοπό την έγκαιρη διάγνωση μιας διαταραχής στα παιδιά ή τους ενήλικες.

4. Κατάλληλη Παρέμβαση στο άτομο και το περιβάλλον του.

 

2. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η αξιολόγηση απαιτεί μια πλήρη εκτίμηση όλων των λειτουργιών και παραμέτρων των ικανοτήτων επικοινωνίας και των μεταβολών που παρατηρούνται στους ασθενείς (είτε συμβουλευτούν είτε όχι τον Λογοπεδικό με δική τους πρωτοβουλία). Πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη οι ανάγκες των ασθενών και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κοινωνικού τους περιβάλλοντος.

 

Πρόκειται για μια συνεχή διεργασία που συχνά απαιτεί την συνεργασία ειδικών από άλλους επιστημονικούς κλάδους. Ο Λογοπεδικός φθάνει στη διάγνωση με τη βοήθεια αντικειμενικών διαδικασιών και κλινικής παρακολούθησης και διατυπώνει τη θέση του για τη φύση και διάρκεια της παρέμβασης.

 

3. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Η παρέμβαση στα πλαίσια των διαταραχών της επικοινωνίας μπορεί να έχει τη μορφή μιας άμεσης ή έμμεσης θεραπείας. Συνίσταται σε πράξεις θεραπείας, αποκατάστασης και ένταξης στη κοινωνική και εργασιακή ζωή, καθώς επίσης αποκατάστασης και έγκαιρης παρέμβασης, επαγγελματικού προσανατολισμού και συμβουλευτικής. Οι θεραπευτικές εφαρμογές έχουν διαστάσεις τεχνικές, διαπροσωπικές και κοινωνικές.

 

Η παρέμβαση έχει σαν στόχο να φθάσει τον ασθενή, ανάλογα με τις δυνατότητές του, στο μέγιστο επίπεδο λειτουργίας και επικοινωνίας που αντιστοιχεί στο περιβάλλον του – κοινωνικό και/η σχολικό και/η επαγγελματικό – για να επιτύχει ή να διατηρήσει έναν ανεξάρτητο τρόπο ζωής. Συνεπώς η ηλικία δεν παίζει ρόλο, εφ’ όσον οι διαταραχές μπορεί να εμφανιστούν σε όλα τα στάδια της ζωής και μπορεί να είναι εξελικτικές ή επίκτητες. Ένα σημαντικό μέρος της παρέμβασης είναι η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς της.

 

Στην περίπτωση της ιατρικής παθολογίας, η λογοθεραπεία μπορεί να αποτελέσει συμπλήρωμα της ιατρικής παρέμβασης. Η λογοπεδική παρέμβαση προϋποθέτει επίσης τη συμμετοχή σε θεραπευτικά προγράμματα, μέσα στα πλαίσια της επιστημονικής ομάδας.

 

4. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ

Ο Λογοπεδικός οφείλει να τηρεί τον Ηθικό Κώδικα που καθορίζεται από τον επαγγελματικό του σύλλογο ή/και τις ανάλογες κυβερνητικές υπηρεσίες του κράτους. Είναι υπεύθυνος για τις επαγγελματικές του δραστηριότητες, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες του κράτους.

 

5. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ – ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο Λογοπεδικός οφείλει να :

 

• αναπτύσσει τις γνώσεις του και τις προσωπικές του ικανότητες με την συνεχιζόμενη εκπαίδευση.

• συμβάλει στη προώθηση της επιστήμης μεταδίδοντας τις γνώσεις και τις ικανότητές του με δημοσιεύσεις, συμμετοχή σε ομιλίες και σεμινάρια, καθώς και με την εκπαίδευση.

• αναλαμβάνει την εποπτεία της πρακτικής και θεωρητικής εκπαίδευσης των φοιτητών

• σχεδιάζει και συμμετέχει σε ερευνητικά προγράμματα

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ο Λογοπεδικός συγκεντρώνει επιστημονικές γνώσεις και κλινικές αρμοδιότητες, ώστε να προσφέρονται οι καλύτερες θεραπευτικές συνθήκες, στο σύνολό τους, στον ασθενή.

Η Λογοπεδική είναι ένα επάγγελμα σε πλήρη ανάπτυξη, στη διασταύρωση των ανθρωπιστικών και εφαρμοσμένων επιστημών. Συνεπώς, αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές, θα πρέπει μελλοντικά να υπόκεινται σε αναθεώρηση και τροποποίηση, όπως το απαιτεί Ηη συνεχής εξέλιξη της επιστήμης.

 

Επιτροπή CPLOL

​

πηγή: Π.Σ.Λ